 |
| "Grand prix" - Marszałka Woj. Pomorskiego |
 |
| "Iluzja czasu i przestrzeni" -tryptyk |
 |
| II Nagroda - Fundacji Grzymskich z Kanady |
 |
| "Dotknąć serce gwiazdy" -tryptyk |
„Świątyniami sztuki” nazywamy miejsca, które obfitują w wydarzenia kulturalne i na różne sposoby uszlachetniają sylwetki artystów i bywalców takich miejsc. Jesienną porą, w czasie zbierania plonów ziemi i w czasie nasilonych prezentacji dzieł artystycznych wytworzonych w ciągu wiosny i lata, do tych przybytków lepiej przystaje nazwa „ogrody sztuki”.
O tej właśnie porze, niczym jesienne liście, kolorowe i wyraziste, spłynęły z całego świata do toruńskiego Centrum Sztuki Współczesnej niewielkie grafiki zwane ekslibrisami.
Można by przypuszczać, że porównanie zebranych dzieł do opadających liści jest niezręczne, ale to właśnie wyjątkowe okazy liścianej natury wklejano między karty zielnika, podobnie jak wklejano ekslibrisy w księgi kolekcji bibliofilskich. Obie te czynności były objawem poszanowania dla gromadzonej latami wiedzy, a domy wyposażone w podobne skarby były ostoją kultury i nauki.
Dzisiaj, zarówno moda na zielniki, jak i czas oznaczania ekslibrisem dzieł literackich odeszły w zapomnienie. Zastąpiły je zbiory ekslibrisów traktowanych już nie jako książkowe znamiona właścicielskie, a jako typ grafiki cieszącej oko zbieracza. Z wielu dróg dochodzenia do cennych kolekcji, jedna z nich polega na pozyskiwaniu dzieł poświęconych różnym osobom, inna na adresowanych jedynie kolekcjonerowi ekslibrisów. Jednakże wśród rzeszy pasjonatów największą grupę stanowią sami twórcy ekslibrisów. Ich osobiste osiągnięcia zamykają się w setkach, a nawet w tysiącach stworzonych dzieł; często powstających na marginesie innej działalności. Zdarzają się też artyści, dla których ekslibris stanowi jedyne medium rozładowania emocji twórczych…
…Wszystkie nadesłane prace owych mistrzów witamy na Salonie 2019 z całą powagą należną jednej z najbardziej osobistych dziedzin sztuki.
O tej właśnie porze, niczym jesienne liście, kolorowe i wyraziste, spłynęły z całego świata do toruńskiego Centrum Sztuki Współczesnej niewielkie grafiki zwane ekslibrisami.
Można by przypuszczać, że porównanie zebranych dzieł do opadających liści jest niezręczne, ale to właśnie wyjątkowe okazy liścianej natury wklejano między karty zielnika, podobnie jak wklejano ekslibrisy w księgi kolekcji bibliofilskich. Obie te czynności były objawem poszanowania dla gromadzonej latami wiedzy, a domy wyposażone w podobne skarby były ostoją kultury i nauki.
Dzisiaj, zarówno moda na zielniki, jak i czas oznaczania ekslibrisem dzieł literackich odeszły w zapomnienie. Zastąpiły je zbiory ekslibrisów traktowanych już nie jako książkowe znamiona właścicielskie, a jako typ grafiki cieszącej oko zbieracza. Z wielu dróg dochodzenia do cennych kolekcji, jedna z nich polega na pozyskiwaniu dzieł poświęconych różnym osobom, inna na adresowanych jedynie kolekcjonerowi ekslibrisów. Jednakże wśród rzeszy pasjonatów największą grupę stanowią sami twórcy ekslibrisów. Ich osobiste osiągnięcia zamykają się w setkach, a nawet w tysiącach stworzonych dzieł; często powstających na marginesie innej działalności. Zdarzają się też artyści, dla których ekslibris stanowi jedyne medium rozładowania emocji twórczych…
…Wszystkie nadesłane prace owych mistrzów witamy na Salonie 2019 z całą powagą należną jednej z najbardziej osobistych dziedzin sztuki.
Marek Głowacki
